อาหารพื้นเมือง จ.สุรินทร์ รสเด็ด ! คนพื้นที่แนะนำ
“อังแกบบอบ” ”อั่วกบ” หรือ กบยัดไส้
อังแกบบอบ หรือ กบยัดใส้ ถือเป็นอาหารพื้นบ้านคนไทยอีสานหรือแม้แต่ประเทศเพื่อนบ้านเราก็มีอาหารเมนูนี้เช่นกัน แต่อาจจะเรียกต่างกันตามแต่ละถิ่นแต่ละภาษา โดยเฉพาะเราชาวสุรินทร์ที่ใช้ภาษาเขมรสุรินทร์ในการสื่อสารจะเรียกเมนูนี้ว่า “อังแกบบอบ” โดยถื่อเป็นอาหารเลิศรสที่จะมีให้ทานกันได้แค่ปีละครั้งเท่านั้น นั่นก็คือช่วงฤดูฝนหลังจากปักดำนาเสร็จ กลางคืนก็จะพากันไปส่องกบหรือไม่ก็พากันใส่เบ็ดกบ และพอได้กบตัวใหญ่ๆเหมาะๆมาก็จะทำเมนู อังแกบบอบ หรือ กบยัดใส้ทานกัน โดยวิธีทำนั้นได้สืบทอดหรือบางท่านก็ดัดแปลงปรุงรสให้เมนูนี้เป็นเมนูเลิศรสจนใครๆที่ผ่านไปผ่านมาเมืองสุรินทร์ จะต้องถามหาเมนูนี้ไปลิ้มลองกันไม่ขาดสาย
ที่มา https://www.surinonline.com
ข้าวต้มมัดกล้วย (ข้าวต้มมัดใบมะพร้าว) เมืองสุรินทร์
ข้าวต้มมัดกล้วย (ข้าวต้มมัดใบมะพร้าว) เป็นข้าวต้มมัดที่นิยมทำกันในวันสำคัญเช่นวันสาทเขมร(งัยโดนตา) ในวันเข้าพรรษา หรือวันตรุจอื่นๆเป็นขนมพื้นเมืองของคนสุรินทร์และคนอีสานบ้านเราโดยใช้ใบอ่อนมะพร้าว(สะเลิกโดง)มาห่อ โดยมีส่วนประสมคือข้าวเหนี่ยวที่แช่น้ำไว้ แล้วสะเด็ดน้ำมาผสมกับ เกลือ มะพร้าวขูด ถั่วดำ ส่วนข้างในยัดใส้ด้วยกล้วยสุกหั่นตามยาวแบ่งเป็นสองชิ้นหรือสี่ชิ้นก็ได้แล้วมัดด้วยเชือกฟางหรือสมัยก่อนมัดด้วยตอกไม้ไฝ่(คนูจ)นำไปต้มด้วยหม้อใบใหญ่ๆสังเกตุใบมะพร้าวจะเริ่มเปลี่ยนสี ลองแกะชิมดูหากสุกได้ที่แล้วให้ยกออกสะเด็ดน้ำโดยแขวนตากลมไว้
โดยปรกติสามารถเก็บได้ 1-2 วัน หากต้องการเก็บไว้กินนานๆนิยมเอาไปย่าง จะหอมและน่ากินขึ้นและสามารถเก็บได้นานเป็นอาทิตย์ สมัยก่อนแม่มักจะห่อข้าวต้มส่งไปฝากพี่สาวพี่ชายที่ทำงานอยู่กรุงเทพ และสมัยก่อนสาวๆจะทำเป็นกันทุกคนเพราะได้หัดได้ช่วยกันห่อช่วงวันสาท หรือวันสำคัญๆบ่อยๆ
ที่มา https://www.surinonline.com
สลออังกัน (แกงขี้เหล็ก)
สลออังกัน (แกงขี้เหล็ก) สลอ แปลว่า “แกง” อังกัน คือ ผักขี้เหล็ก เป็นอาหารพื้นเมืองของชาวสุรินทร์ ทั้งชาวเขมร กูย และลาว มีมากในฤดูฝน นิยมใส่กับหนังหมู ใช้ในงานประเพณีต่าง ๆ ได้ทุกงาน เรื่องรสชาติของแกงขี้เหล็กนั้น เวลานำมาปรุงเป็นอาหารจะมีความขมนิด ๆ แต่ก็มีวิธีขจัดความขมลงได้ โดยการต้มน้ำทิ้งเสียก่อน ลองมาดูวิธีการทำเมนูแกงขี้เหล็กแบบง่ายๆ ทำเองได้ที่บ้านกันเลย
ที่มา https://food.trueid.net
สลอตะยวงเจ๊ก (แกงหัวปลี)
สลอตะยวงเจ๊ก (แกงหัวปลี) ตะยวงเจ๊ก ภาษาพื้นเมืองของชาวสุรินทร์แปลว่า “หัวปลี” ชาวสุรินทร์สามารถนำหัวปลีมาประกอบอาหารได้ทุกฤดูกาล เป็นเมนูแกงหัวปลีใส่เนื้อไก่ ซึ่งเคล็ดลับความอร่อยอยู่ที่การคั่วไก่ให้สุกไม่ให้มีกลิ่นเหม็นคาว และการกดหัวปลีให้จมน้ำเพื่อหัวปลีจะได้น่ากินไม่ดำ กินหลังทำเสร็จใหม่ ๆ ยิ่งดีสูตรนี้ใส่เนื้อไก่เยอะแบบเน้นเนื้อไก่อิ่มสะใจแน่นอน อร่อยอยู่ที่การคั่วไก่ให้สุก หอม ใส่ตะไคร้เพื่อดับกลิ่นคาว ปรุงรสชาติให้มีความเผ็ดพอดี แช่หัวปลีใส่ในน้ำมะนาว เพื่อหัวปลีจะได้ไม่ดำสีสวยน่ารับประทาน
ที่มา https://food.trueid.net/